ขอบคุณพระอาจารย์ที่เมตตาตอบคำถามค่ะ ตอนนี้ฝึกโดยการเดินจงกรม 30 นาที นั่งสมาธิ 30 นาที ทุกวันค่ะ หกโมงเช้า ถึง เจ็ดโมงเช้า โดยยึดตามหลักที่พระอาจารย์สอนค่ะ ว่าเอาพลังจิตให้ได้ก่อน ก่อนหน้าที่จะไปปฏิบัติกับสำนักสงฆ์เขาพระครู สับสนค่ะ จับจุดไม่ถูกไม่รู้ว่าจะนั่งไปเฉยๆให้มีความสุขก่อน หรือนั่งไปด้วยพิจารณาไปด้วยแบบวิปัสนา ตอนนี้เลยตั้งแค่ว่าเอาสงบเพื่อเป็นหลักก่อนอย่างเดียวยังไม่พิจารณาค่ะ
เจริญพร....วิสัชชนา
ขอถามพระอาจารย์ถึงอาการที่เกิดขึ้นระหว่างนั่งสมาธิค่ะ หลังจากเดินจงกรมเสร็จแล้ว พอนั่งสมาธิไปได้สักพักจะเกิดอาการมีความสุขแบบบอกไ่ม่ถูก น้ำตาคลอแต่ไม่ไหลออกมา พอนั่งต่อไป อาการนี้ก็หายไปรู้สึกเหมือนตัวหมุน แต่ยังได้ยินเสียงรอบข้างอยู่ รู้สึกว่าหายใจอยู่ตลอดเวลาค่ะ สักพักความรู้สึกหมุนๆหยุด รู้สึกเฉยๆ ว่างๆ นั่งต่อไปสักพักก็มีอาการแบบแรกคือมีความสุขแบบบอกไม่ถูก สลับไปสลับมากับความรู้สึกเฉยๆ แต่ความรู้สึกตัวหมุนเกิดขึ้นแป๊บเดียว ครั้งเดียวแล้วก็หายไปค่ะ
ระหว่างวันขณะที่ทำงาน หรือไปไหนมาไหน บางทีก็รู้สึกมีความสุขขึ้นมาเฉยๆ โดยไม่ีมีสาเหตุค่ะ อยากยิ้มอยากหัวเราะ เห็นอะไรก็มีความสุข หัวเราะง่าย ไม่อยากฟังเพลง ไม่อยากดูละคร ไม่อยากเล่นอินเตอร์เนต อยู่คนเดียวได้นานๆ ไปไหนมาไหนคนเดียว ไม่เบื่อ ไม่เหงา
อันนี้เป็นอาการปกติหรือเปล่าคะ ฝึกมาได้ประมาณ 1 อาทิตย์ค่ะทำทุกวัน เวลาเดิม 6-7โมงเช้า เดินจงกรม 30 นาที นั่งสมาธิ 30 นาที
เป็นอาการของจิตอย่างหนึ่ง ที่มีความปิติ อาการแบบนี้จะเกิดไม่เหมือนกันทุกคน และไม่เกิดทุกครั้ง ก็กำหนดจิตไว้ที่ฐานที่ตั้งของจิต
แล้วอาการต่างๆ จะค่อยๆหายไป
อาการที่เป็นในการใช้ชีวิตประจำวัน ถือว่าปกติของคนฝึกสมาธิ คือ จิตได้เสวยอารมณ์ของสมาธิ เหมือนเวลาเรากินข้าว ความอิ่มก็ยังอยู่แม้เราจะไม่ได้กินแล้ว
แต่คนอื่นอาจจะมองเราผิดปกติ เราก็ต้องเข้าใจเค้า ไม่ใช่ให้เค้ามาเข้าใจเรา เพราะเค้าไม่รู้ว่าเราทำอะไรมานั่นเอง.....
ผู้เขียน