ขอบพระคุณพระอาจารย์เจ้าค่ะ ขอถามต่อว่า ก่อนนั่งได้เดินจงกรมก่อน 30 นาที ขณะนั่งรู้สึกเหมือนหลับ แต่ยังได้ยินเสียงเหตุการณ์รอบข้างอยู่ เช่น เสียงนกร้อง ลมพัด คนเปิดปิดประตู รู้สึกสบาย มีความสุข รับรู้ลมหายใจเข้าออก บางครั้งสั้น บางครั้งยาว บางครั้งก็เบา รู้ว่ามีความคิดแทรกเข้ามาบ้างเป็นขณะๆ ส่วนมากเป็นบทสวดมนต์ และเสียงพระอาจารย์เทศน์ เพราะเข้าร่วมกิจกรรม สวดมนต์เย็นและฟังธรรม ทุกวันอังคารและวันพุธ บางครั้งก็เห็นเป็นภาพตัวเองปล่อยปลา ปล่อยปลาทุกวันอังคารและวันพระ แต่ทั้งความคิดและภาพก็เข้ามาแว๊บๆ แล้วก็หายไป สลับกับความรู้สึกนิ่งๆ ตลอดระยะเวลาการนั่ง 30 นาที เหมือนมีสองความรู้สึกคือ หนึ่งความรู้สึกนิ่งๆ สงบๆ ภายใน สลับกับความคิดและภาพ แว๊บๆ กับอีกความรู้สึกหนึ่งที่รับรู้ว่านั่งอยู่ หายใจอยู่ ได้ยินเสียงรอบข้างอยู่ หลังจากออกสมาธิแล้วก็มีความรู้สึกสดชื่น มีความสุข เหมือนได้นอนหลับเต็มที่ ระหว่างวันก็ไม่เหนื่อย ไม่ง่วง ไม่เพลีย ไม่หิวด้วยเจ้าค่ะ แบบนี้เรียกว่าเป็นภวังค์แบบหลับ หรือว่าเป็นสมาธิคะ หรือว่าเป็นอย่างอื่นคะ ในการเริ่มต้นอยากฝึกให้จิตมีพลังมากๆก่อนที่จะไปวิปัสนาเจ้าค่ะ
หากเราฝึกถูกวิธี เดินจงกรม 30 นาที นั่ง30 นาที จะมีพลังจิตเพียงพอต่อการใช้งานกี่วันคะ วันที่บรรยายพระอาจารย์บอกว่าเราต้องการพลังจิตในการใช้งาน 6 ชม แต่จำไม่ได้ว่าต่อ อาทิตย์หรือต่อเดือน แล้วต้องฝึกต่อเนื่องแค่ไหนจึงจะเีพียงพอ
รบกวนพระอาจารย์นะเจ้าคะถามเยอะ / ขอบพระคุณเจ้าค่ะ
เจริญพร...วิสัชชนา
ที่ทำนั้นถูกต้องแล้ว ถือว่าได้พลังจิต เพราะรู้ตัวอยู่ แต่อาการเบา เหมือนหลับนั้นเพราะจิตได้ละความรู้สึกจากกายหยาบไปเยอะแล้ว อารมณ์ก็ลดลงแล้ว ให้ทำแบบนี้ต่อไป พลังจิตจะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ หลังจากออกจากสมาธิแล้ว อาการต่างๆที่เกิดขึ้นเพราะเราเสวยอารมณ์ของฌานอยู่ คือ เหมือนเรากินข้าว ความอิ่มจะยังอยู่ ถ้าเราไม่กินนานๆ ก็หิว สมาธิเหมือนกันถ้าเราทิ้งไปอีก ก็จะฟุ้งซ้านเหมือนเดิม
เดินจงกรม 30 นาที นั่งสมาธิ 30 ต่ออาทิตย์ครับ ฝึกต่อเนื่องแค่ไหนจึงจะเพียงพอนั้น สมาธินั้นไม่มีคำว่าพอ คือ ต้องฝึกไปเรื่อยๆ ส่วนนึงเราไปลงวิปัสสนา ส่วนนึงเอาไปใช้ในชีวิตประจำวัน อีกส่วนนึงสะสมไว้ หลวงปู่มั่น ท่านเป็นพระอรหันต์แล้ว ท่านยังต้องฝึกถึงวินาทีสุดท้ายเลย........