กราบนมัสการหลวงพ่อครับ
ผมฝึกกรรมฐานมา ขณะนั่งรู้สึกว่าตัวโยกโคลงแรงมาก และรู้สึกว่าจิตเพ่ง แต่จิตใจสบาย ไม่ทุกข์ไม่สุข ไม่โกรธ ในสภาวะจิตขณะนั้น จิตผมนี่สามารถหลุดจากนิวรณ์ 5 ได้ยังครับ และ ขอสอบถามต่อครับ เรื่องการกำหนดกองลมครับ ผมกำหนดกองลม ก่อนหายใจเข้า และออก ให้จิตรู้ว่า หายใจเข้าออก แล้วค่อยเพิ่มสติเป็น ลมหายใจเข้าออก ยาว หรือ สั้น ผมสงสัยว่าการที่จิตนั้นเป็น เอกัคคตา อาการจะเป็นยังไงครับ และเมื่อจิตเป็นหนึ่งแล้ว จะฝึกกรรมฐานให้ก้าวหน้าต่อไปยังไงต่อครับ
ขอขอบคุณครับ
เจริญพร วิสัชชนา
อาการโยกโคลง เป็นอาการของปิติ ถ้าเรากำหนดจิตไว้ที่ฐาน และบริกรรมต่อไป อย่าส่งจิตไปที่อาการโยกโคลงเหล่านั้น อาการต่างๆ ก็จะค่อยๆ หายไป
ความรู้่สึกว่าจิตเพ่งอยู่นั้นแล้ว จิตใจสบาย นั้น นิวรณ์เริ่มลดลงจนใกล้จะหมดแล้ว แต่ยังไม่หมด ถ้าหมดจะตัดอารมณ์ภายนอกได้ทั้งหมดเลย
กำหนดลมหายใจเข้าออก ถ้ามีสิตกำกับอยู่ตลอด ถือว่าเป็นสมาธิ แต่ยังไม่ใช้เอกัคคตารมณ์ ถ้าจะเอกัคคตารมณ์ ลมหายใจก็ไม่กำหนด
กำหนดตรงทีฐานจิตอย่างเดียว
ผู้เขียน