ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน
มกราคม 17, 2021, 04:30:33 PM
หน้าแรก ช่วยเหลือ ค้นหา เข้าสู่ระบบ สมัครสมาชิก
ข่าว:

+  สำนักสงฆ์เขาพระครู, ศรีราชา, ชลบุรี,
|-+  รวมธรรมะ
| |-+  ถาม-ตอบปัญหาธรรมะ
| | |-+  ถามเรื่องการทำบุญร่วมกัน หรือทำบาปร่วมกันแต่ชาติปางก่อน		 0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้ « หน้าที่แล้ว ต่อไป »
หน้า: [1] พิมพ์
ผู้เขียน หัวข้อ: ถามเรื่องการทำบุญร่วมกัน หรือทำบาปร่วมกันแต่ชาติปางก่อน  (อ่าน 1053 ครั้ง)
pom7065
Newbie
*
กระทู้: 5


ดูรายละเอียด อีเมล์
« เมื่อ: พฤศจิกายน 29, 2011, 05:12:16 PM »
1. ตอนนี้ผมกำลังจะตัดใจจากเขาคนนั้นได้แล้ว แต่พอเวลาเขาติดต่อกลับมา ทำไมผมตัดใจไม่ได้สักที เป็นเพราะอะไรครับ  หรือว่าเป็นเพราะเราทำบุญบาปมาร่วมกัน  มีหนทางแก้ปัญหาไหมครับ เพราะไม่อยากกลับมาสู่ความซ้ำซากกับเหตุการณ์แบบนี้อีกครับ

กราบนมัสการครับ
บันทึกการเข้า
พระอาจารย์วัฒนา
Jr. Member
**
กระทู้: 67


เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป


ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #1 เมื่อ: ธันวาคม 12, 2011, 07:12:29 AM »
อ้างจาก: pom7065 ที่ พฤศจิกายน 29, 2011, 05:12:16 PM
1. ตอนนี้ผมกำลังจะตัดใจจากเขาคนนั้นได้แล้ว แต่พอเวลาเขาติดต่อกลับมา ทำไมผมตัดใจไม่ได้สักที เป็นเพราะอะไรครับ  หรือว่าเป็นเพราะเราทำบุญบาปมาร่วมกัน  มีหนทางแก้ปัญหาไหมครับ เพราะไม่อยากกลับมาสู่ความซ้ำซากกับเหตุการณ์แบบนี้อีกครับ

กราบนมัสการครับ

  เจริญพร วิสัชชนา
บันทึกการเข้า
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อลืมตาขึ้นดูโลกเป็นครั้งแรกเราก็ร้องไห้พร้อมกำมือไว้แน่น
เป็นสัญลักษณ์ว่าเกิดมาเพื่อจะหน่วงเหนี่ยวยึดถือ แต่เมื่อจะหลับตาลาโลกนั้น
ทุกคนแบมือออกเหมือนจะเตือนให้ผู้อยู่เบื้องหลังสำนึกและเป็นพยานว่าเขามิได้เอาอะไรไปด้วยเลย ”
พระอาจารย์วัฒนา
Jr. Member
**
กระทู้: 67


เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป


ดูรายละเอียด อีเมล์
« ตอบ #2 เมื่อ: ธันวาคม 12, 2011, 07:31:17 AM »
อ้างจาก: พระอาจารย์วัฒนา ที่ ธันวาคม 12, 2011, 07:12:29 AM
อ้างจาก: pom7065 ที่ พฤศจิกายน 29, 2011, 05:12:16 PM
1. ตอนนี้ผมกำลังจะตัดใจจากเขาคนนั้นได้แล้ว แต่พอเวลาเขาติดต่อกลับมา ทำไมผมตัดใจไม่ได้สักที เป็นเพราะอะไรครับ  หรือว่าเป็นเพราะเราทำบุญบาปมาร่วมกัน  มีหนทางแก้ปัญหาไหมครับ เพราะไม่อยากกลับมาสู่ความซ้ำซากกับเหตุการณ์แบบนี้อีกครับ

กราบนมัสการครับ

  เจริญพร วิสัชชนา
 สวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตาไปให้เค้าเยอะๆ หมดเวร หมดกรรมต่อกันแล้ว ก็จะหายเป็นปกติ ถ้ายังไม่หมดเวร หมดกรรม เราก็ต้องหวั่นไหว ทุกครั้ง
บันทึกการเข้า
“ ดูกรภิกษุทั้งหลาย เมื่อลืมตาขึ้นดูโลกเป็นครั้งแรกเราก็ร้องไห้พร้อมกำมือไว้แน่น
เป็นสัญลักษณ์ว่าเกิดมาเพื่อจะหน่วงเหนี่ยวยึดถือ แต่เมื่อจะหลับตาลาโลกนั้น
ทุกคนแบมือออกเหมือนจะเตือนให้ผู้อยู่เบื้องหลังสำนึกและเป็นพยานว่าเขามิได้เอาอะไรไปด้วยเลย ”
หน้า: [1] พิมพ์ 
« หน้าที่แล้ว ต่อไป »
กระโดดไป:  


เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

Powered by MySQL Powered by PHP Powered by SMF 1.1.11 | SMF © 2006-2008, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF Valid XHTML 1.0! Valid CSS!